Zakupy

Jeśli miałam bym odpowiedzieć na jedno z najczęściej zadawanych pytań pod tytułem ‘’jak jest?’’ musiałam bym bez bicia się przyznać, że nie najgorzej w porywach nawet dobrze.  Wreszcie udało mi się policzyć ile mamy kotów.  No dobra policzyć to może za duże słowo, ale ogarniam to naprawdę. Otóż 25 ma imiona, a pozostałe po prostu przychodzą i odchodzą.
-No dobrze odprowadziłem cię do drogerii tak jak obiecałem.
-Zgadza się.-Przytaknęłam nie puszczając jego dłoni.
-No to teraz ty tam wejdziesz kupisz, co potrzebujesz, a ja tu na ciebie zaczekam.
-Nieee.-Pokręciłam głową.-Idziesz zemną. 
-Gliiiiimer.
-Cooooo?
-Kocham cię, ale…
-O nieee, żadnych, ‘‘ale’’ to po pierwsze, a po drugie nie będziesz się teraz zasłaniał tym swoim słowem na ‘’k’’.
-Niczym się nie zasłaniam po prostu ja się nie nadaje do chodzenia po sklepach, a te konkretne sklepy przyprawiają mnie o gęsią skórkę. Tam są te panie mam wrażenie, ze się na mnie patrzą i i ja nie chce do środka.
-Oj nie bój się.
-Nie boje się po prostu nie widzę sensu, żebym się tam pchał. Proszę Glimer nie każ mi tego robić.
-Potrzebny mi jesteś, jako mentalne wsparcie. No już hop hop idziemy. – Chłopak jękną przeciągle, ale ostatecznie dał mi się zaciągnąć do środka rzucając złowróżbne ‘’jeszcze tego pożałujesz’’.
No dobrze, co my tu mamy? Na pewno musze znaleźć matujący puder i sprawdzić ta nowy kryjacy podkład no i oczywiście płyn micelarny, bo Johanes wylał wczoraj resztkę.  Nie wiem, co on widzi w codziennym pomaganiu mi przy tym, ale skoro mu to pasuje. 
-No już nie ciesz się tak. No dobrze, czego potrzebujemy najpierw? No, bo tam jest damska bielizna…
-Potrafisz myśleć tylko o jednym. – Roześmiałam się.
-Nie myślę tylko o jednym. 
-To, o czym jeszcze myślisz?
-O jedzeniu... I przejmowaniu władzy nad światem.
-Zapomniałeś o kotach.-Dodałam.
-O nich też. Widzisz nie myślę tylko o jednym. Pamiętam, że mówiłaś coś o czymś do mycia twarzy to takie przezroczyste i te nożyczki to, co Chucky pogryzła.
-Zalotkę.
-I, do czego ta zalotka niby jest?-Zapytał- Wygląda jak narzędzie tortur.
-Jak nie wiesz, co robisz to faktycznie można sobie wyrywać rzęsy…chcesz spróbować?-Zapytałam zdejmując z wieszaczka zalotkę i przykładając ja do policzka Johanesa.
-Nieee.- Odskoczył i mogłabym przysiąść, że zjeżyły mu się włosy.- Trzymaj to coś z daleka.
-Oj nie bądź taki.  Daj mi zakręci ci rzęsy.
-Nie ma mowy i jeśli nie chcesz zostać zaraz wyniesiona z tego sklepu będziesz to trzymać przy sobie.
-No już dobra.-Wrzuciłam zalotkę do koszyka.- Nie umiesz się bawić.
-Nie wiem, po co ci to potrzebne.- Powiedział przyglądając się sztucznym pudełkom rzęs.
-Żeby dzieci nie płakały na mój widok?- Zapytałam uśmiechając się krzywo. 
-Glimer.- Wymruczał obejmując mnie od tyłu w pasie.- Masz piękne oczy, długie czarne rzęsy i świetny tyłek.- Zaśmiałam się.- Jesteś piękna i będę to powtarzał dopóki tego nie zrozumiesz.
-Puść mnie, ekspedientki się na nas patrzą.
-A niech patrzą.- Powiedział odsuwając na bok włosy i całując mnie po szyi- Zazdroszczą ci.
-Aha, już ci nie przeszkadzają.
-No poparz jakoś nie, ale jeśli chcesz pójść gdzieś indziej to…-roześmiałam się.
-Ooo nie mamy zakupy do zrobienia.
-Eeeeh już myślałem, że zapomniałaś.
-Nie tak łatwo to nie ma.


Kelly: Ósmy lipca wiecie co to znaczy. :D
Bloguś: Moje urodziny :D
Kelly: Okey, to na co masz ochotę w tym roku?
Bloguś: Żeby mama pisała częściej.
Wszyscy: …
Kelly: Pracujemy nad tym. A tak poza tym?
Bloguś: Tort.
Kelly: Robi się.*pobiegła do kuchni z Bologusiem na rękach*

Ines: Alex pójdź może ich przypilnować.