Druga strona medalu (R. 4)

Rozdział 4

Weszłam do baru. Powietrze przesycone dymem z cygar i alkoholem otuliło moją nową twarz.

Gdy przechodziłam przez środek sali czułam na sobie ciekawskie i wrogie spojrzenia.

Wada bycia mną. Za każdym razem jestem witana jak ktoś nowy.

-Po proszę sake. Schłodzoną.-Powiedziałam siadając przy barze.

-A panienka to się przypadkiem nie zgubiła?-Zapytał barman stawiając przede mną kieliszek.

-Jestem tu gdzie chce być.-Powiedziałam wypijając moje zamówienie.-Jeszcze raz.

-Słonko - oho jakiś przychlast uderza w bajerę.- Co powiesz na przejażdżkę na moim koniu?

Obróciłam się do niego przodem i wycelowałam pistolet w jego krocze.

-Coś mi mówi, że jak będzie tak galopował to za chwilę okuleje.-Poczekałam, aż do niego dotrze, o co mi chodzi, a gdy zbladł warknęłam.-Spierdalaj.

-Loulian. Dopiero teraz cię poznałem.-Powiedział barman.

To mój pseudonim. Wiecie ciężko robić z kimś interesy gdy ten ktoś nie bierze cię na serio, a trudno brać na serio kogoś kto przedstawia się jako „Błyskotka”.  Na początku nie używałam, żadnego iminenia dopiero po jakimś czasie zauważyłam, że coraz więcej ludzi zwraca się do mnie per: „Loulian”.

-I tak dobrze, że nie musiałam zdejmować kontaktów.-Przyznałam odchylając się i obracając w palcach kieliszek.

-Z nowym zleceniem są jakieś problemy?

-Można to tak nazwać. Co wiesz o Chao Xin ’e?

Oh Black Betty bam-e-lam, oh Black Betty bam-e-lam

Black Betty had a child

Bam-e-lam the damn thing gone wild

Bam-e-lam she said it weren't not of mine

Bam-e-lam the damn thing gone blind

Bam-e-lam I said: "Oh, Black Betty"

Bam-e-lam oh Black Betty, bam-e-lam

Chao Xin. Narcyz, jakich mało. Wiecznie otoczony przez kolorowy łańcuszek fanek… Serio? Łatwiejszego celu nie było? Dobra wiem, że za pierwszym razem mi się nie udało nie musicie mi przypominać. Teraz pytanie za 500 punktów. Jak chcę to załatwić? Po cichu czy w stylu Betty?

Tak jakbym miała jakikolwiek wybór.

Strzepnęłam mikroskopijnie drobinki kurzu, jakie zebrały się na mojej bokserce, poprawiłam loki i spojrzałam na Chao Xin'a znacząco.

Teraz wystarczyło zaczekać.

Głupi gwiazdor długo kazał mi na siebie czekać, ale opłaciło się.

-Służbowo czy rekreacyjnie?-Zsunęłam okulary przeciw słoneczne na czubek nosa i spojrzałam na niego.

-Przyjechałam się rozerwać.-Kontem oka udało mi się zobaczyć wściekłe spojrzenia rzucane w moją stronę przez dziewczyny dotychczas Masz jakiś pomysł?

Zmierzył mnie wzrokiem i zapytał uśmiechając się zawadiacko:

-Grasz w beyblade?

-Gram, ale tak jak wszyscy.

-No to pokaż, co potrafisz.

-Tutaj?-Spytałam delikatnie się rozglądając.

-Nie. Znam jedno idealne miejsce na naszą walkę. Choć za mną.-Chłopak uśmiechną się zawadiacko i zaczął dokądś iść.

***

-No, no Wielki Chiński mur. Zawsze zabierasz tu dziewczyny na pierwszą randkę?

-Nie. Tylko te z pazurem.

-Hah. Mam się czuć wyróżniona?-Wzruszył tylko ramionami.-Walka dwa na dwa ty i Virgo kontra ja i Biała. Gramy do uziemienia bądź uśpienia przeciwnika.

-Teren walki?

-Tam gdzie nas tylko poniesie. To jak będzie Chao Xin? Wchodzisz w to?

-Wchodzę.

-No i pięknie. Gramy do dwóch wygranych. Start.-Błyskawicznie załadowałam kuczer i wystrzeliłam Białą. Na ziemi już czekała na nią Virgo.

Sukinkot szybki jest.

 Bey Chao Xin’a odbił moją kotkę tak, że znalazła się tuż pod jego stopami.

 Idiota. Widać, że to jego pierwsza taka walka.

-Przeszkoda.-Biała szybko przemknęła za plecy mojego przeciwnika i tam wytworzyła lodową przeszkodę wysokości krawężnika. Chłopak widząc jak bey Betty znika za jego plecami odwrócił głowę chcąc zobaczyć, co się za nim dzieje.

To był błąd.

Jednym skokiem znalazłam się tuż przy nim i wymierzyłam mu solidnego kopniaka w klatkę piersiową. Udało mu się częściowo zablokować ten cios, ale siła uderzenia pchnęła go na tle mocno by poleciał kawałek do tyłu i wywalił się o "krawężnik" na moje nie szczęście udało mu się pociągnąć mnie razem ze sobą, ale szybko zorientowałam się, w czym rzecz i lewą ręką przyparłam jego prawe ramie do ziemi, a prawą dłoń zacisnęłam w pięść i zamierzyłam się na niego.

-Jeden zero.-Powiedziałam powoli cedząc słowa, na co brunet tylko uśmiechnął się łobuzersko. Objął mnie lewa ręką i przetoczył się razem zemną tak, że wylądowałam na plecach. Złapał moje ramiona i mocno przycisnął je do reszty ciała.

-Remis, a teraz patrz jak z tobą wygrywam.-Powiedział ze złośliwym uśmieszkiem.- Taniec Tysiąca Ciosów.

-Po moim trupie! Biała uciekaj!-Wydałam rozkaz i zajęłam się Chao Xin’em.

Zebrałam się w sobie przyciągnęłam nogi do klatki piersiowej i odepchnęłam go na tyle na ile pozwalały mi nogi. Chłopak zrobił kilka koślawych kroków do tyłu i gdy już prawie odzyskał równowagę krzyknęłam:

-Biała Prawdziwe Lodowe Obcięcia!- Bey zatoczył się i wbił Chao Xin'a w ścianę pokrywając go od pasa po samą szyję lodem.-Zdaje się, że wgrałam.-Powiedziałam splatając ręce na piersiach i uśmiechając się do niego łobuzersko.

-Nie da się temu zaprzeczyć.-Odparł próbując zachować resztki godności.

-Nie uważasz, że należy mi się za to jakaś nagroda?-Spytałam podnosząc uśpioną Virgo.

-Uwolnij mnie, a zafunduje ci niezapomniany wieczór.

-Hymmmm.-Zamruczałam podchodząc do niego powoli.-Wiesz to nawet kusząca propozycja-powiedziałam wkładając jego bey'a do pudełka przy jego pasku i gładząc je w zamyśleniu.-,Ale wolę sama wybrać sobie nagrodę.-Dokończyłam odpinając jego pasek i wolno go wyciągając. Pewnie domyślacie się, co stało się z jego spodniami, kiedy straciły oparcie.

Wyraz zmieszania na twarzy mojego przeciwnika był bezcenny.

Zapięłam pasek razem z przyczepionym kurczem i bey'em na moich biodrach i uśmiechnęłam się łobuzersko.

-No to mi wystarczy.-Powiedziałam i poklepałam go krzepiąco po policzku.-Oj nie rób takiej miny. Nie po wisisz tu długo twoje fanki szybko cię znajdą i...Wiesz na twoim miejscu zaczęłabym panikować-zaśmiałam się jeszcze na odchodnym.

-Liczę na rewanż!-Zawołał za mną. Zatrzymałam się zaskoczona, ale szybko wróciłam do siebie i nie odwracając się ruszyłam przed siebie.

"Liczę na rewanż."  Pchi! Z takim tekstami to do oryginału...

Oh Black Betty bam-e-lam, oh Black Betty bam-e-lam

She really gets me high

Bam-e-lam you know that's no lie

Bam-e-lam she's so rock steady

Bam-e-lam and she's always ready

Bam-e-lam oh Black Betty bam-e-lam, oh Black Betty bam-e-lam

No gdzie on może być? Jakoś wcześniej nie opuszczał swojego gabineciku, a teraz ja wreszcie wykonałam zadanie to akurat musiał, musiał gdzieś poleźć.

Leżałam na kanapie przeglądając jakąś gazetę i wściekałam się na tego wstrętnego Blanc’a gdy nagle usłyszałam czyjeś kroki na korytarzu. To on jak nic. Nigdy nie zapominam czegoś, co widziałam lub słyszałam..

-Cześć Doji. Zawsze się czaisz przed drzwiami zanim wejdziesz do środka?-Spytałam nie podnosząc wzroku z nad gazety.

-Po, co tu przyszłaś?-Spytał ignorując moją małą złośliwość i siadając za biurkiem.

-Wiesz wypada od czasu do czasu przyjść do pracy.-Powiedziałam wstając z kanapy i podchodząc do biurka. -A tak na poważnie mam bey’a którego chciałeś.- Bey Chao Xin’a poturlał się po blacie biurka.

-Trochę ci z tym zeszło.-Powiedział zabierając bey’a i uważnie się mu przyglądając. To są chyba żarty ja się nie doczekałam spojrzenia, a na te głupią Virgo gapi się odkąd się tylko pojawiła.

Tak wiem, co sobie myślicie i jesteście w błędzie. Nie jestem o niego zazdrosna. Po prostu jestem piękną kobietą z dość mocno rozdmuchanym ego przez postać, którą kopiuje, którą nie bójmy się użyć tego słowa ignoruje przystojny szarmancki mężczyzna z ikrą. No coś tu jest chyba nie tak jak być powinno.  

-Załatwiła bym to za pierwszym razem gdybyś pozwolił mi pracować samej.-Odparłam siadając na biurku.

-Uwierz mi. Wszystko, co robię ma jakiś sens.-Powiedział chowając Virgo do szuflady biurka.

-W takim razie powiedz mi, dlaczego jeszcze nie dałeś mi tego, czego chce?-Zapytałam delikatnie nachylając się w jego stronę.

-Ponieważ gdybyś to dostała od razu nie było by cię tutaj.-Odparł patrząc prosto w moje oczy. Dopiero teraz zauważyłam, że jego oczy mają nietypowy ciemno fioletowy odcień, a nie są po prostu czarne tak jak do tej pory mi się zdawało.

-Ach tak. Czyli dostane to dopiero, gdy będziesz miał mnie dosyć tak?-Spytałam mimowolnie zerkają na jego wygięte w delikatnym uśmiechu wargi.

-Mniej więcej.-Odparł półszeptem.

-W takim razie od teraz będę bardzo bardzo niedobra.

-Na to właśnie liczę…

Oh Black Betty bam-e-lam, oh Black Betty bam-e-lam

She's from Birmingham

Bam-e-lam way down in Alabam

Bam-e-lam well she's shaking that thing

Bam-e-lam boy she makes me sing

Bam-e-lam oh Black Betty bam-e-lam, oh Black Betty bam-e-lam

Zamknęłam za sobą dokładnie drzwi i zasunęłam do końca kostium.

Okey to było niezbyt odpowiednie, ale co ja na to poradzę. Robię tylko to, co na moim miejscu zrobiłby oryginał.

No i dobrze. Zadanie wykonane. Bey dostarczony. Doji się...Cieszy.

Pewnym krokiem ruszyłam do mojej sypialni. Jednak, gdy mijałam zakręt na mojej drodze stanął nie, kto inny jak Johannes.

-Cześć kotku. Znudziło ci się towarzystwo twoich futrzastych przyjaciół i przyszedłeś porozmawiać z kimś, kto potrafi chodzić na dwóch nogach?

-Bardzo śmieszne…Złożyłaś już raport Celest?-Był jakiś dziwnie zły na coś.

-Eeeech.-Westchnęłam.-A ty swój złożyłeś?-Kiwnął tylko głową.-Ej stało się coś? Masz minę jakby ci kot zdechł.

-Daruj sobie Loulian. To nie pasuje do Betty.-Ale skąd on zna mój pseudonim?

-Nie wiesz, co do niej pasuje lepiej niż ja.-Warknęłam.

-Za to wiem, co pasuje do ciebie. Wszystko i nic.

-A żebyś wiedział.-Prychnęłam z wyższością, a mijając go szturchnęłam jego ramie i poszłam do o laboratorium Celest zdać jej ten pieprzony raport.

Wstrętny wyleniały sukinkot. Kim on jest, żeby mnie oceniać? Zoofil jebany.

Inna sprawa, że ma do kurwy nędzy racje.


Rozdział 4 za nami....
Kelly: No proszę, proszę. Glimer widzę, że wszyscy faceci twoi.
Glimer: Nie moi tylko twarzy Anabetch i twojego charakteru.
Kelly: No tak jestem świetna.
Glimer: No przecież.
Mary: To się rozmnaża.
Celest; Przez mitozę, ale spokojnie już się tym zajęłam.

Ten rysunek (z góry mówię nie mój) niszczy mi mózg. Poznajecie, że to Tsubasa prawda. No to teraz sobie wyobraźcie, że postacie z Beyblade tak go właśnie widzą...
Kelly: Moja kapitan to skończona idiotka.
Ines: Jak chcesz to go sobie zabierz.
Kelly: Po pierwsze byli przyjaciółek są nietykalni, po drugie nie rozwalę mojego ulubionego OTP, a o trzecie. Ryuga~
Ryuga: Nie.
Kelly: Nawet nie wiesz o co chodzi.
Ryuga: Cokolwiek to jest nie nie możesz tego zatrzymać. Zgodziłem się na kota i teraz wszystko jest w czarnych kłakach.
Kelly: Tada.
No więc tak. Powiedźcie mi co myślicie o tym opowiadaniu bo mam małe wątpliwości co do niego. To nie jest tak, że nie mam na nie pomysłu. Po prostu się zastanawiam czy wam się podoba i czy chcecie, żebym je kontynuowała.
 Noto ja sie z wami żegnam.
Do następnego posta.
Hania.