Rozdział 63

Wena: Hania. Hania! HANIA!
Ja:Czego ode mnie chcesz 5 po dwunastej?
Wena:Wiesz co?
Ja:Co?
Wena: Piszemy opowiadania! Teraz.
Ja: Za co?

Kelly

  Wioska nic się nie zmieniła te same kamienne budynki z kolumnami, te same ogródki, te same małe areny do beyblade. Gdy przez nią  przechodziliśmy ludzie rzucali w naszą stronę groźne spojrzenia które przyjmowałam z chłodnym spokojem i lekceważącym uśmiechem którego utrzymanie do końca obrałam sobie z punkt honoru.

Drzwi zamknęły się za moimi plecami odcinając mi tym samym drogę ewentualnej ucieczki.

Ryo zaprowadził nas do salonu. Ładne przestronne pomieszczenie z kanapą  dwoma fotelami i niskim drewnianym stolikiem. Na ścianach wisiały zdjęcie Gingi i jego ojca. Na niektórych z nich można było zobaczyć młodą kobietę trzymającą na rękach niemowlaka.

Wszyscy poza Hyomą który stał o party o ścianę obok okna (pewnie, żebym przez nie przypadkiem nie uciekła jak będą mnie mordować)  usiedli przy stoliku.

-Więc Ines mogłabyś powiedzieć z czym do nas przychodzicie- spytał Mr. Hagane.

-Z ostrzeżeniem.-odparła jasnowłosa zakładając przy tym nogę na nogę.

-Wiec słucham.

-Jak pewnie już wiesz Dark Nebula powstała z popiołów i przetrzymuje na swoim terenie dyrektora Otori, pannę Hasame oraz parę innych osób- zaczęła pomijając najważniejszy fakt jakim jest to, że Dark Nebula znowu ma dostęp do Drago.- Podczas próby odbicia uwięzionych odkryłyśmy, że przeprowadzają testy nad połączeniem człowieka z bey’e na wyższym poziomie niż Adaptacja oraz to, że ich następnym celem jest Cosmic Pegazus  i…twój syn.- Madoka zachłysnęła się powietrzem, a z twarzy Phonix’a odpłynęła cała krew.

Niema to jak pod koniec oficjalnego wywodu wtrącić taki grający na uczuciach akcent. Brawo Ines coraz bardziej cieszę się, że jesteś po mojej stronie…jeszcze.

- Więc po to po niego tu przyszłaś.-odezwał się jasnowłosy uśmiechając pod nosem nawet na mnie nie parząc.

-A co? Do końca miałeś nadzieje, że się za tobą stęskniłam?

-Niestety muszę cię zmartwić. Spóźniłaś się Gingi niema w wiosce.- Hagane spiorunował go wzrokiem.

-Madoka wam o tym nie mówiła?-„zdziwiła” się Ines.

-Nic o tym nie wiedziałam.-oburzyła się brunetka.

-Tak samo jak NIE zaprowadziłaś mnie zaprowadziłaś mnie prosto w paszcze pająków?-spytała Mary  zaciskając dłonie w pięści.

-Mówiłam straciłam z tobą kontakt zaraz po tym jak odłączyłaś się od Alex’a.

-Bo ktokolwiek ci w to uwierzył.- warknęła nerwuska.

Proszę tylko nie si*rdol tego bardziej-zaklinałam ją w myślach.

Alex pi*rdolony zdrajca przeszkadza nawet jak jest daleko.

- Nie powinnyście traktować Madoki w ten sposób. Tylko i wyłącznie dzięki niej tu jesteście.-stwierdził Hyoma

-Naprawdę, a ja głupia myślałam, że po prostu chcesz zabić Kelly w jakimś bardziej dogodnym momencie.-powiedziała Ines chichocząc.

-To nie ja tu jestem potworem!-wrzasnął Hyoma.-Nawet nie zdajecie sobie sprawy kogo bronicie.- bronią mnie ta już to wiedzę.

-Odpi*rdol się świrze! Każdy ma prawo popełniać błędy!-krzyknęła Mary wstając z kanapy.- Mamy z nią umowę dlatego tu jesteśmy i dlatego jej „bronimy” jak to powiedziałeś.-chłopak otworzył usta, że by coś powiedzieć, ale Mary mu na to nie pozwoliła.-Gówno mnie obchodzi co kiedyś zrobiła tak samo jak to co chcesz teraz powiedzieć więc stul pysk i daj Ines w spokoju rozmawiać z Ryo!

-Umowa z nią to jak pakt z diabłem.- warkną Hyoma i wyszedł trzaskając drzwiami.

-Nie rzucaj tak komplementami na prawo i lewo bo się zarumienię.-mruknęłam niezbyt przekonująco.

Nastąpiła chwila ciszy którą przerwała Madoka.

-Straciłam z tobą kontakt.–powiedziała takim tonem jakby przyznawała się do błędu.- Prawdopodobnie ludzie z Dark Nebuli włamali się w jakiś sposób do naszego systemu i wprowadzili cię w błąd. Przepraszam, że nie potrafiłam tego zatrzymać.- łzy spłynęły jej po policzkach.

Dlaczego dziewczyny jak coś nie idzie po ich myśli od razu uderzają w ryk? To takie poniżające. Płakać podczas kłótni, pokazywać komuś, że dotknęły cię jego słowa.  

-Spokojnie twoje łzy na nic nam się teraz nie zdadzą.- Ryo próbował ją pocieszyć głaskając ją po głowie.

-Wracając do przerwanego tematu-zaczęła chłodno Ines-gdzie jest Ginga? Chłopak jest w wielkim niebezpieczeństwie. Ci ludzie-głos jej zadrżał- nie cofną się przed niczym.

-Potem jak Ryuga odszedł-miałam wrażenie, że moje serce się zatrzymało kiedy usłyszałam to zdanie- Ginga ukrył Pegazusa w grocie poza wioską, a sam… rzucił beyblade i opuścił wioskę.

Co za… co za…za… tchórz, przegryw, ruda małpa. Jak on mógł rzucić beyblade. Taki kozak nie wiadomo co, a zamiast trenować, żeby być dla Ryugi jakimś wyzwaniem kiedy ten już wróci załamał się i wyruszył  w jakąś pi*rdoloną oczyszczająca podróż. Ja rozumiem, że tacy ludzie jak Kyoya, Tsubasa czy Ryo mogli uwierzyć w śmierć Ryugi, ale Ginga!? On powinien do końca wierzyć w triumfalny powrót Smoczego Cesarza. DO KOŃCA czyli do jego powrotu lub usranej śmierci.
On chyba nie zdaje sobie sprawy ilu ludzi chciało by być na jego miejscu.

   Czując, że tracę nad sobą kontrolę wstała i wyszłam z domu Mr. Hagane zostawiając w nim zdruzgotaną Madoke, Phonix’a i moje sojuszniczki. Szybko oddaliłam się od wszelkich domów i ruszyłam nad rzekę. Słońce już dawno zaszło i na nieboskłon wpłynął ogromny księżyc wraz z gwiazdami które odbijały się w płynącej wodzie.

 Wkurzona jak jeszcze chyba nigdy-w końcu ile razy w życiu dowiadujesz się, że przeciwnik twojego najlepszego przyjaciela w niego zwątpił- załadowałam kuczer i wystrzeliłam Białą krzycząc przy tym jak te poj*by na arenach. Bey trafił w wodę i natychmiast stworzył na niej lodową zaporę.

-Głupi Ginga.-burknęłam padając ciężko na kamienisty brzeg rzeki i podciągając kolana pod brodę.

Woda zaczęła powoli wylewać się z dotychczasowego koryta i moczyć mi czubki butów więc przywołałam bey’a i z zamiarem powrotu podniosłam się z ziemi.

-Nawet co do bey’a kłamałaś.-usłyszałam za sobą głos Hyomy.

„Nie kłamałam, ale i tak mi nie uwierzysz.”-pomyślałam.

-To zabawne kiedy człowiek z opinią wykwalifikowanego kłamcy wypomina mi, że trochę minęłam się z prawdą.-zaśmiałam się- A Propos bey’a co ty na to, żeby sprawdzić co potrafię?-spytałam wycierając Białą skrawkiem bluzki.

-Po co mam z tobą walczyć?- wydoroślał. Kiedyś od razu podjął by wyzwanie, ale to nawet lepiej.

-Może chciałabyś czegoś ode mnie na przykład… no nie wiem, żebym  na dobre opuściła wioskę, albo skoczyła z tego po trzykroć przeklętego mostu.- umilkłam na chwile -Jestem wstanie zaryzykować i spełnić jedną twoją prośbę wyrazie gdybym przegrała walkę.

-Co ja miałbym zrobić gdybym przegrał?- on jeszcze nie wie, że się zgodził.

-Oj Hyoma to nie sportowo z góry zakładać swoją przegraną.-pogroziłam mu palcem.

-Czego chcesz!?-krzyknął, a jego pytanie odbijało się przez chwile echem w górach. Gdy wreszcie ucichło odpowiedziałam.

-Niedużo, po prostu nie utrudniaj mi życia. Nie paplaj jaka to jestem straszna, wstrętna, zła i niedobra dziewczyną z którymi tu przyszłam-one i bez tego minie nienawidzą-Oprócz tego uwierz, że one są w porządku. To chyba niewielka cena za to, że już nigdy mnie nie zobaczysz.

-„Już nigdy mnie nie zobaczysz”-powtórzył za mną i zaśmiał się pod nosem- W twoich ustach brzmi to tak jakbyś chciała mnie zabić kiedy tylko wygram walkę.

-To dar. W moich ustach nawet wyznanie miłości brzmi jak groźba. To jak będzie? Zaryzykujesz? Rzucisz na szalę swoje życie?-uśmiechnęłam się bardziej na wspomnienie słów Ryugi niż widok Hyomy bijącego się z myślami.

-Dobra walczymy tu i teraz.- powiedział Hyoma ładując kuczer.

-Jak sobie życzysz.-powiedziałam robiąc to samo.

-3

-2

-1.- w oczach chłopaka zobaczyłam błysk triumfu.

„ W co ja się wpakowałam”-pomyślałam, ale było już za późno, żeby się z tego wycofać.

-Let it trip!- gdy tylko Biała zderzyła się z podłożem zaczęła powoli grzęznąć mieszaninie kamyków i błota. Chłopak tylko na to czekał. Rock Aries skacząc po większych kamykach uderzał w mojego bey’a.

„To nie tak miało być! Tonie tak miało być!!!”-mówiłam do siebie w myślach.

-Zakończę to! Aries Wyrzucający Owczy Róg!!!

-Biała tryb defensywny!!!-ach ten mój refleks. Bey przygotował się do przyjęcia ataku który nie wyrządził większej krzywdy niż mocniejsze wbicie Białej w błoto i kamienie.

-Masz zamiar tylko się bronić i czekać, aż skończy mi się energia? Jesteś żałosna!

-Może i jestem, ale jak w takim razie jaki jesteś ty!? Paktujący ze mną kłamca! Biała wyłaź stamtąd!- bey zaczął wirować szybciej powoli wygrzebując się z tego syfu.

-Aries Specjalny Atak Prawdziwy Wyrzucający Owczy Róg.- o k*rwa na specjalne ataki moja defensywa nie działa są zbyt szybkie.

-Biała Mroźna Salwa!- na a tak z góry nie pomoże rozpychając kamienie pozwoli mi zrobić unik .-Ślizgaj się.-w ostatniej chwili udało się Białej wydostać z dołka w jakim tkwiła od początku tej walki i stanąć bezpiecznie na stworzonym przez nią kawałku lodu.- No teraz zaczniemy walczyć na poważnie.-powiedziałam i oblizałam się na widok koziołka w tarapatach.

-Aries uciekaj!-krzyknął Hyoma ale było już a późno teraz mam się już od czego odbić więc walka jest już moja.

- Biała Specjalny Atak Szpony Mrozu!-mój bey wyskoczył w powietrze i uderzył Aries’a  gdy ten przeskakiwał z jednego kamienia na drugi próbując uciec na drugi brzeg rzeki. Bey’e złączone ze sobą w ataku strzelały wokół iskrami.-  Biała-na moje usta wpełzł triumfalny uśmiech-  Lodowe Objęcia.-mogła bym przysiąc, że słyszę jak Rock Aries ryczy z przerażenia otaczany przez warstwy lodu.-Zostaw.-powiedziałam gdy zobaczyłam, że walka jest już skończona. Bryłka lodu z  uśpionym bey’em Hyomy wylądowała w rzece.

Głupio wyszło. Nie dość, że wygrałam to jeszcze całkiem niechcący upokorzyłam swojego przeciwnika zmuszając go do szukania bey’a po dnie rzeki.

-Nie liczę, że wywiążesz się z umowy. Chociaż proszę cię wykonaj chociaż tę drugą część.-powiedziałam przywołując Białą i powoli się odwracając. Pomiędzy drzewami stały moje sojuszniczki. Ciekawe czy jeszcze mogę o nich tak mówić.   

-Cześć. Jak długo tu stoicie?-spytałam bujając się w tył i przód.

-Wystarczająco długo.-odparła Ines.

-Acha. Jak tam rozmowa w Mr. Ryo Hagane są jacyś ranni?

-Nie.-podparła chłodno Ines.

Coś mi mówi, że mam przesrane.

-Zdaje mi się czy obiecałaś nam coś opowiedzieć dzisiaj wieczorem?-spytała jasnowłosa. Czyli chce poznać też moją wersie za nim wywali mnie stad na (nie) zbity pysk.

-Miałam.-przestałam się bujać.

-To choć i powiedź musisz.

Dziewczyny zaprowadziły mnie do małego domku składającego się z kuchni połączonej z salonem, sypialni z trzema łóżkami i łaźni. Na moje pytanie co tu robimy Mary odparła, że Phoenix powiedział, że możemy używać go jako mieszkania przez kilka dni.

- Więc Kelly co ciekawego masz nam do powiedzenia?-spytała Ines siadając na kanapie obok Mary.

Usiadłam wygodnie na fotelu uprzednio zdejmując plecak i kładąc go obok fotela. 

-A co chcecie wiedzieć?

-Wszystko.-niema to jak kłódka i konkretna odpowiedź.

-Wszystko.-zaśmiałam się- No to chwile sobie posiedzicie. 

Rozdział 63 za nami chce o zadedykować wszystkim chłopaką którzy czytają mojego bloga zwłaszcza Mateuszowi i życzyć wam wszystkiego najlepszego z okazji dnia chłopaka.  Mam nadzieje, że rozdział się wam podobał. Zawiera coś czego brakowało od dobrych 20 rozdziałów  i coś co jest moją piętą Achillesową. Nie nie chodzi o całą Polska gramatykę tylko o Bey Bitwę.
Udała się?

Hyoma: Nie.

Kelly: Przesadzasz. Mnie się tam podobała

Mam w planach coś na pocieszenie wszystkich którzy rozpaczają po zerwani Ines i Tsubasy nawet już zaczęłam pisać. No to chyba wszystko co chciałam wam powiedzieć. Następny rozdział już się pisze, a Ja żegnam się z wami, ale nie na dobre.
Do następnego posta.
Hania.

Tutaj macie link do świetnego amv przy którym pisałam.