Two shot.. 13000 i 1000

Wow...

Serio taka duża liczba. Tysiąc. TYSIĄC. TYSIĄC. TYSIĄC. TYSIĄC. TYSIĄC. TYSIĄC. TYSIĄC. TYSIĄC. TYSIĄC. TYSIĄC. TYSIĄC. 
Zauważyliście, że normalne słowo wypowiedziane nagłos kilka razy z rzędu brzmi ekstremalnie dziwnie?.... Dobra mniejsza z tym. Na moim blogu wybiło 13.000 wyświetleń i 1000 komentarzy.


WoW

Jeśli mam być szczera to myślałam, że ten blog umrze śmiercią naturalną jakoś tak po dwóch trzech miesiącach, a tu proszę. Żyje ma się dobrze i niedługo skończy roczek. ^^ W ramach świętowania tak wielkiej liczby komentarzy postanowiłam pokazać wam rysunek mojej koleżanki przedstawiający Mary dokładnie z rozdziału 46 kiedy dowiedziała się, że Alex khryym*kaszle*  Pewnie ukręci mi za to głowę, ale co tam Panie i Panowie przed wami Mary Tategami

      

Piękna co nie? Tak. Jarm się tym jakiem mam ładne dziecko. Hyhhy.

Dzięki wam za to, że jesteście ze mną bo bez was nie było by tego bloga

Dobra koniec tej paplaniny teraz pora na  Two shot 

Two shot

-Ryuga, rozwaliłam twój fluid! Cieszysz się?!

-Skąd wiesz, że to nie twoje?

-Nawet jako dziewczyna nie umiałam się malować. To twoje na 100 procent. Właśnie nie zapomnij sobie zrobić kreski przed wyjściem.

-Kreski koki?- głowa Ryugi zajrzała do łazienki.

-Nie takiej czarnej na powiece.-powiedziałam przejeżdżając palcem po przymrużonym oku. To musiało głupio wyglądać zwarzywszy, że teraz wyglądam jak facet i stoję na środku łazienki w samych bokserkach. Taa…

-Prędzej się przekręcę niż zacznę malować.-powiedziała głowa Ryugi zrobiła uroczą groźną minę i zniknęła

-Mary to znaczy Kyoya będzie zawiedziony.

-Shut the f*ck up.

-Never.

-Kelly dobrze ci radze trzymaj dziób na kłódkę teraz jesteś chłopakiem i zdecydowanie łatwiej będzie ci dostać w mordę przez twój niewyparzony język.

-Ile się znamy?

-Siedem lat.

-Przez siedem lat  tłukłam się z każdym kto tylko miał coś do mnie lub ciebie. Mnie się nie da tak łatwo pobić, a teraz mam to- wystawiłam za drzwi napięty biceps.- i nikt mi nie podskoczy.

-Może zanim pójdziesz podbijać świat ubierzesz?

-Podbijanie  świata to twoja broszka.-powiedziałam zapinając spodnie i wchodząc do salonu.

-Zapomniałaś o bluzce.-powiedział.aa Ryuga przestając na chwile patrzeć w ekran laptopa.

-A ty ogolić nogi.-odpowiedziałam siadając obok Ryugi i kładąc nogi na niskim drewnianym stoliku- Co tam oglądasz?-spytałam opierając głowę na ramieniu białowłosej.

-Chciałem odpalić jakiś film patrzę, a tu Facebook, a dokładniej moje konto na którym mam pierdylriad wspólnych zdjęć z tobą i samoj*bek w kiblu… Jestem idiotką.

-No co ty.- uderzyłam go delikatnie w ramię oczywiście uprzednio zdejmując z niego głowę.-To chyba normalne u dziewczyn.

-Ty tak nie robiłaś czyli to nie jest normalne.

-Chachacha. Mam złe wieści ja nie jestem normalna.

-No to mamy problem bo zamierzam zachowywać się jak Kelly.

-Chacha. No to powodzenia życzę i uważaj na sierpowy Maryoy jak trafi to zabije.

- Zapamiętam. Za godzinę mam być tam gdzie zwykle walczę z Maryoyom…

-Nie wiesz gdzie to jest. Prawda?

-Nie jestem pewny…

-Chacha serio!?

-Co ja poradzę, że kiedy to mówiłem miałem pierdyliard miejsc na myśli. Bycie dziewczyną jest do dupy.

-Witaj w moim małym strasznym świecie w którym masz pięćset myśli na sekundę, podzielna uwagę, kobiecy szósty zmysł i raz na miesiąc zamieniasz się w rządnego krwi i flaków potwora.

-Żyć nie umierać. Dobra idę znaleźć Maryoye.

-Masz jeszcze półtorej godziny.

-Kto powiedział, że mam zamiar trzymać się tego co powiedziałem?-Ryudze dobrze idzie udawanie mnie.

-Rób co chcesz. Tylko serio uważaj na siebie.

-Kelly jestem duża i silna poradzę sobie z tym idiotą.

-Ryuga zachowuj się jak ty kiedy jesteśmy sami. Proszę.

-Dobra, ale żałuj, że nie widziałaś swojej miny.

*godzinę później*

Dobra powinnam się zbierać do pracy. Ciekawe czy dalej oprowadzam dzieci. Otworzyłam szafkę i wyjęłam torbę z moim mundurkiem przewodnika. Gdy już miałam zamykać szafkę moją uwagę przykuło pudełko w którym trzymałam struj Beti. Proszę niech Benkei nie przebiera się za kota i nie biega tak po dachach. To by było co najmniej  dziwne. Zajrzałam do pudełka i odetchnęłam z ulgom. W środku znajdował się długi płaszcz i rękawice przypominające ludzkie dłonie tylko zakończone ohydnymi zaniedbanymi pazurami.

Film -Volverin Geneza.

Postać- Wiktor.

Taaa zawsze lubiłam gościa i jego styl walki, a szczególnie to jak wyrwał kręgosłup temu teleporterowi.

 Łoooochochoo. Kocham go.

 Jako Kelly ma się rozumieć.

Jeszcze przez chwilę pocieszyłam się tym, że mam kostium Wiktora i poszłam do roboty.

***

-Benkei!!!- moja szefowa jak zwykle pruła na mnie mordę. Wkurzyłam się bo już kończyłam prace, a ona mogła mi coś jeszcze władować na noc.

-Co jest?-spytałam trzymając ręce w kieszeni, żeby nie zauważyła, że są zaciśnięte w pieśni.

-Ta dziewczyna znowu tutaj przyszła.

Mam dziewczynę. –uśmiechałam się pod nosem.

-Nie szczerz się tylko idź z nią coś zrób.

-Dobra. Już idę.-ze śmiechem wypisanym na twarzy odwróciłam się na pięcie i poszłam do wyjścia z zoo.

Ja jako facet mam większe szczęście w miłości niż jako dziewczyna.  Zaczynam zazdrościć  mojej męskiej wersji.

Niezbyt rozbudowana myśl. Ale co poradzę jestem facetem.

No gdzie ona jest?

Coś uderzyło mnie w nogę. Używając zdrowej nogi odskoczyłam przeklinając siebie w myślach za to, że komuś w ogóle udało się mnie uderzyć. Wściekła sypiąc iskrami na lewo i prawo rozglądałam się szukając przeciwnika. Kiedy nikogo nie znalazłam i moja mina wyrażała skrót W.T.F. z ziemi przed mną dobiegł głos:

-Tutaj jestem debilu.-spojrzałam w dół. Wiem, że Ryuga jako dziewczyna jest niski, ale Kyoya go/ją przebił/a.

-Cześć Kyo…Mary co u ciebie? Jak zdrowie? DLACZEGO MNIE BIJESZ!?

-I ty się jeszcze pytasz.- wysyczała damska wersja Kyoy.

Skąd wiedziałam, że to on …ona? To proste bo tak właściwie jedyne co się w nim zmieniło to trochę zmalał, zeszczuplał i oczywiście wyrosły mu piersi.

-Tak. Pytam bo nie wiem. Myślałem, że sama na to wpadniesz malutka.-… nie powiedziałam tego prawda? Powiedziałam… k*rwa ona mnie zabije.

-Nie jestem malutka.-wysyczała i zamachnęła się na mnie. Wykonałam niezdarny unik i wywaliłam się na ziemię.-Nie mów tak na mnie.

-Mary uspokój się i powiedz o co ci chodzi.-zaproponowałam powoli podnosząc się z ziemi.

-Nie.- na mojej głowie wylądował worek, a ktoś (nie wiem kto bo mam worek na głowie) podciął mi nogi i zamknął mnie w plastikowym więzieniu. Poczułam jak ktoś (tak wiem że to Kyoyary) ciągnie mnie po ziemi, a potem wpycha do czegoś metalowego.

-Mary cokolwiek planujesz to bardzo zły pomysł.- powiedziałam.

-Zamknij się.-warknęła i usłyszałam skrzyp jakby małych kółek.

W kieszeni wymacałam telefon i szybko wybrałam numer do Ryugi pomińmy jak głupie zdjęcie miał ustawione u mnie w kontaktach.

Jeden sygnał, drugi, trzeci.

-Zabije cię.  Znowu zmieniłaś mi dzwonek.– odezwał się głos kobiecego Ryugi.

-Jak się nie pospieszysz to możesz nie mieć okazji.

-Czekaj co?

-Ryuga!!!- odsunęłam głowę od telefonu kiedy usłyszałam głos Maryoy-  Jak możesz odbierać telefon w trakcie walki!!??

-Skoro to robię to najwyraźniej mogę, a teraz cicho rozmawiam. Jak to nie będę miał okazji cię zabić?

-Dalej walczysz z Maryoyom?

-Tak. Trochę długo się nawzajem szukaliśmy, a wracając do tematu dlaczego nie będę miał okazji cię zabić?

-Ja cię zaraz zabije jak nie przestaniesz mnie ignorować!-Maryoya najwyraźniej wkurzył się jeszcze bardziej.

-Mówiłam cicho! Kelly czekam na wytłumaczenie.

-W telegraficznym skrócie bo ci się chłopak niecierpliwi. Jestem w worku który leży pewnie w takim metalowym wózku do którego wpakowała mnie tu niezrównoważona kobieta siostra Tego tam z którym walczysz pewnie ma okres bo na mnie warczy i strzela jakieś fochy nie wiem o co.

-Zamknij się.- warknęła Kyoyary, wózek podskoczył, a ja uderzyłam głową w jakąś jego część.

-Ałłł. –powiedziałam z wyrzutem.

-Przepraszam. To znaczy nie! Dobrze ci tak. Pfff zapomnij.- jak się tutaj nie uduszę to ona mnie zabije.

-Ryuga mamy problem. Ona serio ma okres. Zginę.-zawyłam, a wózek znowu podskoczył.- Co ty robisz jak mi odwala?-spytałam ignorując to, że moje nogi znajdują się wyżej niż głowa.

-Dlaczego po prostu jej nie uderzysz i nie uciekniesz?

-Nie uderzę dziewczyny.-oburzyłam się.

-A to twoje zboczenie z podstawówki.

-No… to co ty zwykle robisz w takiej sytuacji.

-Mówię ci miłe rzeczy i zapycham ci twarz czekoladą, ale ty kiedy masz okres nie porywasz ludzi więc nie wiem czy to zadziała.

-Od bycia nieszczerze miłą robi mi się niedobrze. Dobrze o tym wiesz.

-Albo się zrzygasz, albo zdechniesz twój wybór. Możesz też wymyśleć jakąś łzawą historyjkę. Popłacze się i da ci odejść.

-Dobra. Dzięki. Cześć.- rozłączyłam się.

Okey trzeba się z tego jakoś wyplątać. Przeszukałam kieszenie i tu mojemu wielkiemu zdziwieniu znalazłam w nich rękawiczkę zaopatrzoną w pazury tę samą która oglądałam jeszcze w domu. Musiałam nieświadomie ją zabrać. Założyłam rękawiczkę i już chciałam zrobić wielgachną dziurę w tym pi*przonym worku i wyleźć z tamtą, ale w ostatniej chwili się powstrzymałam. Takie coś mogło by sprowokować atak, a tego nie chcemy. Więc wybiłam kilka małych dziurek, żebym się nie udusiła kiedy będę kłamać Kyoy w żywe oczy.

-Mary.-zaczęłam smutnym głosem- dlaczego to  robisz?-wózek się zatrzymał.

-Bo przez ciebie Kelly wypłakiwała sobie oczy, a ona tyle dla mnie zrobiła i nigdy nie była na mnie zła chociaż ja robiłam najgorsze świństwa.- czy jej/ jemu się głos łamie? Trzymajcie mnie bo pęknę ze śmiechu.

Zakryłam sobie buzie dłonią bo w przeciwnym razie zaczęła bym się śmiać i cały misterny plan w pi…. sami sobie dokończcie.

Chwila Kyoyary dalej gada.

-I właśnie dlatego zabieram cię do Kelly!- wróć moja podzielna uwago! Nie wiem o czym mówił..a. olać improwizuje.

-A może ja mam poważny powód, żeby jej unikać.-powiedziałam głosem skrzywdzonego wampira rodem ze zmierzchu.

-Niby jaki? Chwila. Przez worek to ty możesz mnie od tak okłamać. Wyłaź.-worek zaszeleścił i wreszcie widziałam co się dzieje wokół mnie.

-Jesteś pewna, że nie ucieknę.- spytałam uśmiechając się pod nosem.

-Jak spróbujesz to strzelę ci Lionem plecy.- to rumieniec czy blizny?.....o czym ja w ogóle myślę? Kyoyary ukucnęła obok mnie - No to jaki jest ten twój super ważny powód dla którego nie chcesz widzieć się z Kelly?

-Nie chce o tym mówić.-odwróciłam głowę. Brawo Benkei ty tajemniczy samotniku jeszcze wygrasz to starcie.- Mogła byś przez to znienawidzić Kelly, a tego mimo wszystko bym nie chciał.- gościu przerażasz mnie to jak szybko potrafisz kłamać. Ty mały oszuście.

-Nie pomyślałam o tym, że ty..

-Że coś czuje?-przerwałam jej/jemu w pół zdania.

-Nie. Nie to miałam na myśli.-powiedział..a szybko-Nie wiem co we mnie wstąpiło. Przepraszam…..

No to Two shot za nami w przyszłym tygodniu pojawi się trzecia ostatnia lub nie cześć tego...czegoś. Następny rozdział się pisze. Lekki kryzys twórczy mi miną i wiem co teraz. Jeszcze raz bardzo się ciesze, że jesteście ze mną i czytacie te głupoty. To ja się z wami żegnam.

Do następnego posta.

Hania.