Oglądanie z Kelly-Haikyuu!!

UWAGA PONIŻSZY MATERIAŁ ZAWIERA GIGANTYCZNE POKŁADY ŻARTÓW O PODŁOŻU EROTYCZNYM I GŁUPOTY CZYTASZ NA WŁASNĄ ODPOWIEDZIALNOŚĆ.


Cześć i czołem kluski z rosołem. Dzisiaj obejrzymy sobie wspólnie z Kelly i Mary parę odcinków Haikyuu!!
Ja: *czyta* Pewne zdarzenie sprawiło, że w Shouyou Hinacie obudziła się miłość do siatkówki. Wytrwałość chłopaka uczyniła cuda, a na końcu gimnazjum spełniło się jego marzenie o zagraniu prawdziwego meczu. Przeciwnikiem okazał się zespół Tobio Kageyamy (“Króla Boiska”), który doszczętnie rozniósł drużynę Hinaty. Rozpoczynając naukę w liceum Karasuno, znanego z dobrej siatkarskiej drużyny, Shouyou znów staje oko w oko ze znienawidzonym rywalem… Tym razem jednak przyjdzie im zagrać po tej samej stronie siatki.

Kelly: Hania widzisz to?
Ja: Co?
Kelly: TO!

 Hania to jest dramat w którym jest pełno facetów NA PEWNO chcemy to oglądać? Poryczysz się jak tylko któryś z nich zacznie płakać.

Mary: Oj trochę więcej wiary w ludzi.
Kelly: Ty też będziesz beczeć.
Mary: A żeby cię Pedobear pod choinkę dostał.

*zaczynamy oglądać*

Po pierwszych 30 sekundach.

Kelly: Rude dziecko no bo co innego można zobaczyć w animie sportowej. Nie znam gościa, a już mogę powiedzieć, że będzie wulkanem energii którego mózg zamiast endorfin produkuje meskalinę.
Mary: Cicho. Próbuje oglądać.
Sho: Ale zapach.
Kelly: Bo kto nie lubi zapachu boiska pełnego spoconych śmierdzących chłopaków w okresie dojrzewania. Mmmm hot.
Sho: Izumi, Koji dzięki za całą waszą pomoc.
Izumi, Koji: *rumienią się*
Mary: *zachwycona* Yaoi. Wczeszecie yaoi.
Kelly: *bliska pożygu* Yaoi. Wczeszecie yaoi.
Sho: Pierwszoklasiści  dziękuje wam bla bla bla…
Kelly: Jeny on ciągle będzie tak gadał?
Izumi…. Albo Koji ( wiem nie rozróżniam ich ): Zaciągnąłeś nas tutaj, a nawet nie znamy zasad.
Sho: Przecież wiem.
Mary: *facepalm* Ja pi*rdole co za idiota.
Kelly: Spokojnie magia przyjaźni, albo inne budujące gówno im pomoże.
Izumi…. Albo Koji: Myślisz, że mamy szansę.
Kelly: Nie.
Mary: Ty w ogólnie rzadko kiedy myślisz.
Kelly: Pies ci mordę lizał.

Na sale wchodzi banda o dwie głowy wyższa od kapitana drużyny.

Kelly: Sho ty k*rwo zastaniesz zjedzony. HAHAhAhaha!!!
Mary: Kelly! Drugi raz ci to powtarzam więcej wiary w ludzi.
Kelly: Widziałaś minę tego dużego? Mówiła *robi groźną minę* : Zaj*bie ci k*rwa rozumiesz? Ubije i zjem na surowo.
Mary: Dobra nie mają szans.
Sho: Pokonam ich.
Kelly: Jaaaassssnnneeee.
Drużyna: Tak wierzymy w ciebie. Twoje skoki są niesamowite.
Sho: Ale najpierw do toalety.
Mary: To się nazywa zesrać ze strachu.

Sho:  Nie lekceważcie nas. Kiedy tylko mój żołądek się uspokoi powiem wam to i owo tylko czekajcie.
Kelly: Czekam, czekam spokojna twoja rozczochrana.
Przeciwnicy: *Śmieją się z niego*
Mary: Ej no mama was nie uczyła, że niewolno śmiać się ze słabszych?
Kelly: *loading* Zabije cię!
Mary: Niby za co?
Kelly: Uważasz, że to rude coś jest silniejsze ode minie!
Mary: Ja pizgam. Czy ty wszystko musisz brać do siebie?

Pojawia się król, a jego peleryna i stąd ni zowąd zaczęła powiewać.

Kelly: Dlaczego mi się wydaje, że właśnie puścił bąka?
Ja i Mary: Hahahahahahahaha.
Ja: Matko mam poczucie humoru trzylatka.
Król: Czas na rozgrzewkę.
Kelly: Powiedział mając minę jakby chciał zgwałcić cała swoja drużynę.
Mary: I to ja jestem yaoistką w tej grupie.
Ja: Kelly jest po prostu wyczulona na gwałcicieli.
Mary: Ciągnie swój do swego.
Kelly: Spadaj.

Kageyama:*mówi coś o tym, że rezerwowi nie mogą wykorzystywać reputacji szkoły czy coś takiego*
Sho: Przerażające.
Kelly: Ale w sensie co?
Mary: A bo ja wiem? Ci sportowcy boja się byle czego.

Sho: Właśnie miałem im coś powiedzieć.
Kageyama:* sapną, a Sho się prawie przewrócił*
Kelly: *facepalm* Mamo gdzie on się uchował? Przecież on się tylko do niego odwrócił.
Sho: Przyjechałem tu, żeby wygrać nic więcej.
Kageyama:*podchodzi* To nie jest takie proste.
Sho:*mówi, że nie jest wysoki, ale potrafi skakać więc Kageyama może mu naskoczyć… ktoś uwierzył(?), a tak serio mówi stare jak wszechświat lub lakier który znalazłam za łóżkiem „Nie podamy się”.*
Kelly: A może rude dzieci są tak zaprogramowane? No wiecie *mówi głosem robota*„nie podam się, wygram wszystko, magia przyjaźni”
Mary: Mam gdzieś czy są zaprogramowane. Ty widziałaś jak Kageyama na to zareagował? Odwrócił się i zakrył grzywką w oczy czyli go to trafiło.
Ja: Niech zgadnę podstawy do zrobienia z nich pary?
Mary: Tak.

Kageyama: Powinieneś ostrożniej dobierać słowa.
Sho: Nasza szóstka nareszcie się tu dostała. Pierwszy mecz, drugi mecz. Będziemy cały czas wygrywać. * Kageyama stopniowo się odwraca* Damy z siebie wszystko.
Kageyama: Pierwszy mecz, drugi mecz, dogrywki, mistrzostwa krajowe…*całkiem się odwrócił powiewając przy tym bluzą* Wygram wszystko.
Sho i Kageyama:*mierzą się wzrokiem*
Mary: Now kiss.
Kelly: Proszę nie.
Kageyama: *odchodzi*
Mary: Kurde.
Kelly: Ufff.

Rozgrzewka

Sho: Do diabła jest naprawdę dobry.
Koji: *odbija piłkę jakby chciał, a nie mógł*
Ja: Jakbym widziała siebie kiedy gramy w siatkę.
Mary:*klepie mnie  po plecach* Znam ten ból.

Zaraz zacznie się mecz
Sho: W końcu. Nareszcie się zacznie. Dobrej gry!
Kelly:* krzywi się z obrzydzeniem* Zabierzcie go stamtąd zanim spuści się na boisko.

Sho: *trenuje sobie sam i odbija piłkę tak mocno, że ręka zrobiła mu się czerwona*
Kelly: Co się dziwisz otarcia nie widziałeś?
Ja: W życiu nie ogarnę jak można lubić coś co co chwila sprawia ból.
Mary: Bo oni w tym bólu znajdują przyjemność… Zabrzmiałam jakbym była masochistką.
Kelly: Bo jesteś każdy normalny już dawno pozwolił by mi zabić Alex’a ale ty wolisz słuchać jaka to jesteś straszna i beczeć przy tym.

Sho: *dostał piłką w głowę*
Kelly: Booom head shot!


Kageyama: * pruje się na wszystko i wszystkich*
Ja: Człowieku po pierwsze wieś persen, a po drugie przestań drzeć mordę.

Sho: *biegnie, biegnie wślizg i j*b w ścianę*
Kelly: Hahahah klasyk.

Sho: Jeszcze nie przegraliśmy. * mętny wzrok*
Kelly: 0.o Chyba oberwał mocniej niż myślałam…

Mary: OOOoooooooooo dokańczają po sobie zdania. To takie urocze.
Kelly: * rzyga mi do torby…CO !!!?


Ci od przewracanie punktów jednocześnie się ucieszyli i odwrócił do siebie twarzami po czym z zakłopotaną miną i rumieńcami na twarzy odwrócili z powrotem.
Kelly: Sooooo gay.


Sho: *niczym Batman wyłonił się zmroku biska i chce ściąć piłkę*
Kelly: That komixowa grafika omnomnm.

Kageyama: Przecież go kryliśmy! Kryliśmy! * robi taka mnie jakby ktoś go z tyłu trzymał za włosy i ściągnął mu z twarzy większość skóry….. nie pytajcie skąd wiem jak to wygląda*
Kelly: Co za ryj.

Kageyama: Ten koleś mnie zadziwia.
Mary: *otwiera buzie*
Kelly: Nic niemów. Proszę cię nic niemów.

Kageyama:* opowiada jaki to Sho wspaniały, a potem pyta* Co ty, żeś robił ostatnie trzy lata?
Mary: To synonim od: Gdzie się podziewałeś całe moje życie?
Kelly: Ja pizgam.


Sho: *biegnie do Kageyamy* Jeżeli jesteś królem który rządzi na boisku * zaczyna płakać* to wystarczy, że cię pokonam i wtedy to ja będę tym który stoi na boisku ostatni.


Kelly: Dziewczyny tylko spokojnie nie rozklejać mi się tu.
Ja: Kobieto  znam go 20 minut  jak na razie mam w głębokim poważaniu co uczuje.
Kelly: Twój rekord to nagły wybuch empatii po spędzeniu z kimś trzech minut.
Ja: Red to co innego!

Kageyama i Sho są razem w jednej drużynie!
Kelly: HAAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAH  ALE MAJĄ MINY!!!
Mary: To przeznaczenie.
Ja: Przecież na początku czytałam, ze tak będzie.
Kelly: Biedactwo. Dalej myśli, że ktoś ją słucha.

Odcinek drugi

Sho: Co ten gościu tutaj robi? Może to sobowtór.
Kelly: Taaaak jaaaaaasne, a Mary wcale nie leci na wszystko co chce ją zabić.
Mary: Alex nie chce mnie zabić.
Kelly: Czyli ty serio na niego lecisz!!!


Sho: Dałem z siebie wszystko!!!
Je: Czemu przeżywasz jak stonka wykopki to dopiero drugi odcinek!
Kelly: Bo to główny bohater musi się emocjonować.

Daichin: Siatkówka polega na współpracy.
Kelly: Siatkówka polega na współpracy, koszykówka to gra w drużynie, pływa się jako k*rwa zespół czy tylko beyblade to gra dla jednej osoby.
Mary: A mistrzostwa?
Kelly: Nawet mi o nich nie przypominaj.

Wchodzi dyrektor.
Kelly: Ale ma loczki ciekawe czyje.

Kageyama zaserwował z wyskoku, a Sho zrobił unik w ostatnim momencie.
Kelly: Poj*bało cię!!!???
Mary: Rudy ma szczęście. Ja pewnie odbiła bym to twarzą.

Kageyama serwuje po raz kolejny  Sho odbija piłkę  która trafia dyrektora w twarz i…. zrzuca mu z głowy perukę.
Mary:*zasłania szeroko otwarte usta dłonią*
Kelly: HAHAHAHAHAH MÓWIŁAM, ŻE NIE SĄ JEGO!!!!!

Daichin: Mimo, że staliście po przeciwnych stronach siatki chce, żebyście zrozumieli, że jesteście teraz w jednej drużynie.
Kelly: I teraz w magiczny sposób się pogodzą.
Daichin: Bla bla bla nie chcemy was.
Kelly: Czekaj co!?
Mary: Wywalił ich.

Kageyama i Sho:….
.
.
.
*wydarli się*
Kelly: Mają gorszy refleks niż Mary.
Mary: Tobie chyba dawno nikt nie przywalił porządnie.
Kelly: Jesteś za cienka w uszach, żeby mi grozić.


Daichin: *wygląda jednym okiem*
Kelly: Brrrryyyy niech się cieszy, że mnie tam niema bo by stracił oko.


Sho: Pozwól, że spytam: Czy ty naprawdę jesteś taki głubi?
Mary i Kellly: OOOoooooooooochoooooooooo!!!!
Kelly: Thug life tak bardzo.
Mary: Gdzie są jego czarne okulary?


Kageyama: Wyzwiemy ich na pojedynek dwóch na dwóch.
Kelly: *wypluwa czekoladowe mleko na ekran laptopa* Oni mają bey’e!?
Ja: Kelly!!!! Najpierw torebka teraz laptop co jeszcze dzisiaj zniszczysz?
Kelly: Twoją psychikę bang!

Pojawia się jakaś dziewczyna a wokół niej kolorowe światła i brokat
Kelly: Co to ma być? Za nią ciągle zapi*rdala ktoś z reflektorem i torbą brokatu?
Mary: Pragnę zauważyć, że twój kumpel plonie jak się gdzieś pojawia więc się nie czepiaj.
Kelly: Ryuga to co innego.


Tanaka: Podniecam się kiedy mnie ignoruje.
Kelly: Bleeee fuj zabierz go!!!!
Mary: Nie przeżywaj.
Kelly: Będę robić co będę chciała i jeśli chce dostawać nagłego ataku obrzydzenia to go dostane i ty będziesz musiała to znosić.

Tanaka: Od dzisiaj macie mnie tytułować Tanaka-senpai.
Ja: Prędzej się przekręcę.
Kelly: Jak dla mnie to ty będziesz „ Łysy”

Sho: Mały gigant też tutaj ćwiczył.
Kelly: Acha fajnie kto to mały gigant?

Koniec odcinka
Kelly: Ej zadałam pytanie odpowie mi ktoś?
Mary: Nie.
Kelly: A jedź gruz.

 Ja: Nie kłóćcie się. Obejrzymy następny odcinek i się dowiemy.
Sho: *upada na twarz*
Kelly: Uła no to musiało kolesia zaboleć.
Mary: Jeszcze trochę, a z twarzy zrobi mu się tatar.

Tanaka: Daichi to spokojny facet, ale jak się wkurzy jest straszny. Naprawdę straszny.
Kelly: Uuuu dawać mi go tu. Zobaczymy czy serio jest taki straszny.

Tanaka: Będzie źle jeśli się dowie o tym treningu. Szczególnie dla mnie…ale ja się nie boję. Absolutnie. Ani trochę.
Kelly: Kolejny absolut…
Mary: A wiesz, że jest taka wódka absolut?
Kelly: Ja pizgam * robi groźną minę* Jestem wódką.

Sho: Wstaw mi! Oj weź nie bądź taki. Wystaw mi!
Kelly: Czuje, że jestem wystawiona na próbę. Nie nie będzie żartu.

Kageyama: Wystawie każdemu kto przybliży mnie do zwycięstwa.
Mary: *cicho chichocze*
Kelly: Nie no królu powinieneś się trochę bardziej szanować.
Mary:  *wybucha głośnym niekontrolowanym śmiechem*
Kelly: *mówi ze spuszczoną głową* Poległam. Umiem tworzyć żarty tylko z podtekstem seksualnym.
Ja: Oj nie przejmuj się oni to lubią. (wy małe zboczeńce)

Kageyama: Ale ty nie jesteś kimś takim.
Mary: Oj tam oj tam on się nauczy.

Tanaka: Ale wredny!
Kelly: Łysy dobrze gada! Spuścić diwie wi*rdol!
Mary: NIE! NIKT NIEMA PRAWA BIĆ MOJEGO OTP  Z TEJ ANIMY!!!

Sho opowiada kumplowi z drużyny historie swojego życia w której występuje przebitka z  Kageyamą
Kageyama: Jesteś do kitu.
Kelly: Ten moment kiedy pierwsze co kojarzy ci się z jakąś osobą to obelga na twój temat wychodząca z jej ust…


Sho: Jeśli to zrobisz będę czuł, że przegrałem.
Mary: Mówiłam. On chce tylko jego.
Kelly: Tak to jest jak się człowiek zaweźmie. Myśli się tylko o jednym. Układa się różne scenariusze. Ostatecznie wszystko wychodzi inaczej, ale to nieważna bo w końcu się zemściłaś.
Mary: Wtf? Ja tu o miłości, a ona o zemście.


Kageyama niechcący jest światkiem rozmowy Sho z Sugawarą.
Sho: Chce być na tyle silny by muc go pokonać.
Mary: ty mi tu niepi*rdol o pokonywaniu tylko o tym, że go kochasz.
Kelly: Ja pi*rdole.
Mary: Właśnie w tym problem. Ty, a nie oni.

Sugawara: Skoro kiedyś był twoim wrogiem teraz może zostać idealnym sojusznikiem.
Kelly: Maaaary!!!
Mary: Cooooo!?
Kelly: Tulimyyyy!
Mary: Zgodaaaaa!

Sho: *wypina się do kamer*
Kelly: Yyyyy weź przestań bo Mary zaraz…
Mary: Proszę niech Kageyama znikąd pojawi się a nim.

Był tam…
Mary: Hyhyhyhyh Wiedziałam.
Kageyama: Znalazłem miejsce gdzie możemy poćwiczyć...
Mary:..If you know what i mean.


Wywalili piłkę na drzewo.
Kelly: NO po prostu klasyk. Gdyby to było boisko na którym się wychowałam utknął by tam jeszcze kamień patyk i but właściciela piłki tudzież tego kto ją tam władował.

Sho: A temu co? Wkurza się za każdym razem jak nazywam go królem.
Mary: może nie lubi uległości?
Kelly: Albo lubi ja zdobywać, a nie dostawać od razu na tacy?
Ja: i ty brudasie jesteś przeciwko mnie?

Sho: *myśli stękając przy tym głośno*
Mary: zaraz postawi klocka.
Ja: Oj weź ja jak myślę też tak stękam. Jak kiedyś robiłam zadania z matmy to, aż tata mnie spytał co robię bo nie był pewny czy się załatwiam czy odrabiam lekcje. Haha
Kelly i Mary:…
Ja: NO co?
Kelly: Proszę nie żartuj więcej bo ci to po prostu nie wychodzi.
Ja:*idę do emo konta*

Sho: *znów oberwał piłka w twarz*
Mary: Naprawdę dajcie mu jakiś ochraniacz bo naprawdę będzie tatar.

Kageyama: Nie przejmuj na twarz.
Mary: Oooo jak się martwi.


Sho chce odbić piłkę, ale ręka niewiadomego pochodzenia łapię ją u ostatnim momencie.
Kelly: Aaaaa ugryź to!!!!
Mary:*facepalm*

Jakiś bloądi zabrał piłkę Sho i podniósł ją tak wysoko, że rudy nie może jej dosięgnąć.
Kelly: EJ to już jest wredne! Może znajdziesz sobie kogoś swojego wzrostu do dręczenia!
Mary: On jest od ciebie wyższy.
Kelly: Jak go kopne w jaja to się skurczy.

Blądi ma 188cm wzrostu.
Kelly: *aura przygnębienia i być niską*
Mary: Oooo już spuścisz mu wi*rdol po meczu jak prawdziwy kibol to ci się na pewno humor poprawi.

Tsuki: Jeśli wam na ty zależy to mogę dać wam fory.
Kelly: Ta zniewaga krwi wymaga. Wpuść mnie tam. Przegryzę mu gardło i będę skakać po trupie dopóki nie przyjedzie policja, albo się nie zmęczę.
Mary: Polubisz go za jakieś dwa odcinki mówię ci.
Kelly: Nie.

 Kageyama złapał Tsukiego zza kołnierz.
Kelly: O mamo te oczy. Chce się bić z nimi obydwoma teraz.
Mary: dlaczego chcesz się bić ze wszystkim i wszystkimi.
Kelly: Bo kocham walczyć tak jak Ryuga kocha beyblade, albo Aomine koszyyyy cycki.


Tsuki: Nie nakręcaj się tak.
Kelly:…Dziwny jesteś.
Mary: Trzeba przeprowadzić na tobie badania i dowiedzieć się dlaczego.
Ja: Musimy zacząć od wypisania zmiennych i stałych eksperymentu…
Kelly: A potem pizgnąc go kijem przez łeb.

Pokazywane są losowe sceny treningu, a w tle leci spokojna muzyczka.
Kelly: Eye of Tiger lepiej by pasowało.

Tanaka: Biegnę wzdłuż ulicy próbując zdążyć…
Mary: Serio?
Kelly: Co za idiota.
Tanaka: Kiedy nagle wpadłem na Kiyoko jedzącą tosta.
Kelly: I wszystko jasne.


Kageyama wystawił piłkę Sho oczywiście uprzednio przypominając sobie pół życia.
Kelly: Wystawił mu!
Mary: O mamo ty się z tego cieszysz jak to rude dziecko.
Kelly: Wcale nie* zakrywa bardziej niż zwykle różowe policzki kucykami*

Sho cieszy się tak, że sam z siebie emanuje brokatem.
Kelly: No dobra na szczęście dzieci nie jestem obojętna tak samo jak na ich łzy. A teraz ani słowa i w ogóle to tego nie słyszałyście i nie widziałyście!


Kageyama: Wygrajmy jutro.
Mary: This is love bitch.


Rozpędzone, zaślinione/zasmarkane rude coś biegnie prosto na Kageyame.
Kelly: Holy f*ck!!

Jednak go minęło
Kageyama: Zaczekaj, głupku!

Sho i Kageyama: *sapią*
Mary: I jak tu nie mieć skojarzeń?
Kelly: Nie ja już z tobą nic nie oglądam!

Sho: Tym razem przebije się przez każdy mur.
Mary: Niczym tytan z Atack on Titan! Kelly oj weź nie strzelaj fochów! Keeeelllly wróć do mnie!!!
Kelly: *wystawia zza drzwi środkowy palec*
Mary: O szty mała...


Koniec

No to to mamy za sobą. Mam nadzieje, że choć trochę was rozśmieszyłam. Moją dzisiejszą pisaninę dedykuje Oleczce o ile jeszcze tu z nami jest... Jeśli to czytasz to życzę i powodzenia w liceum bo zbliża się koniec semestru i trzeba wszystko poprawiać.  Ech nie powinnam wspominać o szkole na blogu... Fu*k it. Gorąco zachęcam do obejrzenia tej animy jest lekka, łatwa, przyjemna i ogladanie jej to czysta przyjemność.
No to ja się z wami żegnam.
Do następnego posta.
Hania.