Rozdział 66

Ines

Światło, które rozbłysło nie wiadomo, kiedy i nie wiadomo stąd zgasło.

Zamrugałam kilka razy i znowu widziałam normalnie. Rozejrzałam się po jaskini nic się nie zmieniło no może nie licząc tego, że Kelly i Mary opadły szczęki.

-Niestety nie da rady.-Powiedziałam podchodząc z powrotem do grupy. Mimo tego, że nie udało mi się "uwolnić" Pegazusa czułam miłe ciepło w środku.

-Ciekawe.-Powiedział Ryo, po czym odwrócił się i ruszył przed siebie. Kiedy doszedł od nas na odległość strzału. Kelly z nieokreślonym wyrazem twarzy powiedziała.

-Nie wiem, co się właśnie stało, ale wiem, że w najlepszym wypadku będziemy mieć przechlapane.

-My?-"Zdziwiłam" się.

-W końcu mamy umowę.- Powiedziała uśmiechając się łobuzersko- Nie odczepie się od was dopóki nie uwolnimy Ryugi.

-W takim razie obyśmy jak najszybciej go uwolniły. Bez niego jesteś wk*rwiająca za dwoje.

-Taaaa jasne. Wiem, że tęsknisz.-Szłyśmy powoli w stronę wyjścia-Każdy, kto walczył przeciw niemu prędzej czy później wracał.-Mary uniosła do góry jedną brew.-Ale ja serio mówię. Z nim nie da się tak po prostu przegrać.

-No to przyznaj się ile razy z nim walczyłaś?- Spytała Mary

-W beyblade? Nie było, kiedy.-Powiedziała wzruszając ramionami.-Najpierw mistrzostwa Japonii świata, potem Rago...-Wzdrygnęłam się (pewnie z zimna).

Wyszłyśmy z jaskini, a potem razem z Ryo wróciłyśmy do Komy. Całą drogę czułam na sobie uważne spojrzenia reszty grupy. Mimo napiętej atmosfery czułam się jakoś tak miło tak jakbym przed chwilą wypiła kubek ciepłej herbaty, albo jakbym w zimny dzień siedziała zawinięta w ciepły kocyk na mojej ulubionej mięciutkiej kanapie.

W wiosce ponownie zostałyśmy zaprowadzone do domy Mr. Hagane. Tak jak przedtem usiadłyśmy we trzy naprzeciw Phonix’a.

-O co chodzi?-Spytałam za całą drużynę.

-Widziałem nagrania z waszych walk.-Wzruszyłam ramionami- Gówno i amatorszczyzna.- ŻE CO PROSZĘ!? -Macie szczęście, że wróciłyście z Dark Nebuli w jednym kawałku.

-Chwila! Proszę o czas, bo chyba nie ogarniam!-Powiedziała Kelly odrobinę głośniej niż powinna.- Widziałeś dwie góra trzy moje walki i już śmiesz oceniać, na jakim poziomie jestem!?

-No to teraz wiesz jak ja się wtedy czułam.-Powiedziała Mary mając na myśli jej rozmowę z Ryugą i Kelly z przed ich ostatniej walki.

-Jestem w posiadaniu nagrań z twoich walk z gangiem pająków.-Z twarzy niebieskowłosej odpłynęła prawie cała krew.

-Śledziliście mnie?-Wysyczała.

-Tak i jeśli mam być szczery to nie było trudne. Zawsze wychodziłaś z tego samego miejsca, a potem do niego wracałaś.

-Wpi*rdoliscie mi się z butami d mieszkania!?-Tym razem już wrzasnęła stając na równe nogi. Tak bardzo jej zależy na ukryciu Ryugi przed Ryo, że nieświadomie ryzykuje jego zdemaskowanie.

-Kelly proszę. Uspokój się.-Powiedziałam. Dziewczyna zawahała się, po czym usiadła zaciskając ręce na ramionach tak mocno, że jej palce zbielały.

-O swój dom i jego tajemnice możesz być spokojna.- To znaczy, że wie, ale nie powie czy nie wie i nie chce się dowiedzieć?

Mamo, z kim ja muszę współpracować? Mary i Kelly. Cyklicznie naprzemienne humory tej dwójki niedługo doprowadzą mnie do szału. Jak jedna się wk* rwia to druga spokojna. Jak druga się wk*rwia to pierwsza się cieszy. Jasny gwint.

-Jeśli mamy współpracować musicie lepiej poznać swoje bey'e, bo inaczej nic z tego nie wyjdzie. Nie przeczę, że dajesz sobie nieźle radę-tu zwrócił się do Kelly-, ale w walce w niekontrolowanych warunkach bazujesz tylko na jednym ataku.

-Jest najskuteczniejszy.-Warknęła.

-I najprostszy do rozpracowania.-Powiedziałam.- Co pan proponuję?

-Od jutra rozpoczniecie trening siłowy. Natomiast dzisiaj, aż do wieczora medytacja.-Przystałyśmy ten warunek bez sprzeciwu. W końcu porządny trening zawsze się przyda.

Mary

Medytacja. Parę razy już próbowałam, ale nie wyszło z tego nic specjalnego. No może nie licząc nieziemskiego wręcz bólu pleców. Mr. (Wiem wszystko lepiej) Hagane zaprowadził nas do swego rodzaju ogrodu na środku, którego był skrawek ubitej ziemi, w której ktoś wydrążył małe areny do beyblade. Usiadłyśmy przy nich i wystrzeliłyśmy bey'e tak jak wcześniej poinstruował nas Ryo, który po tym jak oświadczył, że wróci do nas wieczorem dosłownie rozpłynął się w powietrzu.

-No to od teraz do wieczora będziemy tu siedzieć.- Mówiąc to Kelly spojrzała na słońce, które dopiero, co wskazywało południe.- Zapowiada się naprawdę długi dzień.-Jęknęła.

-Zawsze tak marudzisz przed treningiem?-Spytała Ines otwierając jedno oko.

-To nie trening to marnowanie czasu.-Burknęła patrząc na swojego bey'a wirującego w małej arenie.

-Medytacja to też pewien rodzaj treningu.-Zauważyłam.

-Trening bez opon, wulkanu lub przeciwnika to nie trening.-Powiedziała niebieskowłosa sadowiąc się wygodniej.

-No dobra. Nie paplać tylko medytować.-Powiedziała Ines siedząc z zamkniętymi oczami i groźną miną.

Uśmiechałam się pod nosem i również zamknęłam oczy.

-Co ty tu jeszcze robisz!?-Usłyszałam czyjś krzyk, po czym ktoś złapał mnie za rękę i zaczął gdzieś prowadzić. Nie wiedziałam, co się dzieje. Dym szczypał mnie w oczy i wciskał się do gardła. Kaszlałam wcierając łzy wypływające mi strumieniami z oczu.

-Co się dzieje!?-Wrzasnęłam pomiędzy napadami kaszlu.

Nagle mężczyzna zatrzymał się i wcisnął mi do ręki kawałek mokrej szmatki.

-Zasłoń tym usta.-Odezwał się i zanim zdążyłam jakkolwiek zareagować znowu zaczął dokądś biec ciągnąć mnie za sobą.

Wybiegliśmy na otwartą przestrzeń. Odwróciłam się i zobaczyłam dwupiętrowy dom stojący w ogniu. Usłyszałam trzask potem chrzęst i dach domu zawalił się ukazując moim oczom dwie walczące bestie. Ogromnego mrocznego smoka i Wolf ‘a.

Mojego Wolfy'ego.

Bestie to skakały sobie do gardeł to odbiegały od siebie jak najdalej tylko po to by znowu zaatakować tyle, że z większą furią. Jeszcze nigdy nie widziałam, żeby mój bey był tak zaangażowany w walkę.

Chwila…

Skoro ja stoję tutaj i kompletnie nie ogarniam, co się dzieje to, kto steruje moim bey'em?

Niewiele się zastanawiając pobiegłam w głąb wioski tam gdzie beybitwa miała swoje centrum.

Smok ział ogniem niszcząc przy tym domy jednak Wolf nie pozostawał mu dłużny gryzł i drapał tak zajadle jak nigdy dotąd. Wybiegłam na plac i zobaczyłam dwóch walczących ze sobą mężczyzn.

-L-DRAGO MROCZNY RUCH PODNIEBNY NISZCZYCIEL CESARSKIEGO SMOKA!!!-Ryknął jeden z nich rozkładając ręce na boki, tworząc na nich fioletowe kule energii i ciskając tym w swojego bey'a z którego wyleciały jeszcze dwa smoki, które dołączyły do walczących bestii. Wszystkie trzy smoki wczepiły się pazurami i kłami w Wolf ‘a. Przewróciły go zmieniając się razem z nim wielką bezkształtną masę energii, która uderzyła w mężczyznę, który sterował moim bey'em. Masa pochłonęła go razem z Wolf'em, ale jej to nie wystarczyło parła dalej. Zamiast uciekać stałam jak sparaliżowana patrząc jak wielkie ciemne coś pędzi prosto na mnie. W ostatnim odruchu obronnym wrzasnęłam i zakryłam twarz dłońmi. Stałam tak przez chwilę czekając na cios, ale ten nie nadchodził. Otworzyłam jedno oko potem drugie i opuszczając "gardę" rozejrzałam się.

Gdzie ja jestem?-Pomyślałam, gdy zorientowałam się, że nie jestem sama. Wokół mnie na skrzyniach i ziemi stało pełno wytatuowanych ludzi.

-Pająki!-Ryknął znajomy głos.- Oczekuje od was ślepego posłuszeństwa. Jeśli ktoś uważa, że jestem z byt słaba by muc nim dowodzić niech teraz w tej chwili stanie zemną do walki.-Wspięłam się na jedną z wielu skrzyń i wreszcie mogłam zobaczyć, co się dzieje.

Kelly w czarnym przylegającym kostiumie siedziała na tronie zrobionym z lodu -a jakże by inaczej-, a przednią klęczał Benkei i mój brat.

Kyoya jedną ręką trzymał się za rozszarpany bok, a drugą podpierał o ziemię by nie upaść na twarz.

-Kyoya!-Wrzasnęłam zeskakują ze skrzyni i biegnąc do mojego młodszego braciszka.

Upadłam przy nim na kolana próbowałam go jakoś obrócić, żeby lepiej obejrzeć ranę, ale gdy tylko go dotknęłam warknął nawet na mnie nie patrząc:

-Zostaw mnie. Nie potrzebuje twojej pomocy.

-Co? Kyoya ty majaczysz.- Mówiłam gorączkowo. Miliony myśli kłębiły mi się w głowie. W przypływie geniuszu zdjęłam bluzę i zwinęłam ją w kulkę-Masz. Przytrzymaj przy brzuchu powinno zatamować krwawienie.

-Zostaw mnie!-Ryknął patrząc na mnie jak na największego wroga, ale nie to przeraziło mnie najbardziej. Mój kochany młodszy braciszek był blady jak trup, a dla kontrastu jego oczy świeciły na czerwono. Co ona ci zrobiła?- Nie ośmieszaj mnie bardziej.- Dodał ciszej z powrotem opuszczając głowę.

Zamarłam.

Co tu się k*rwa odpi*erdala?

-Klap, klap, klap, klap.-Ktoś zaczął rytmicznie klaskać. Rozejrzałam się po raz wtóry po pomieszczeniu. Klaskała Kelly, a jej twarz nie zdradzała żadnych emocji.- Jesteś głupszy niż myślałam Kyoya.-Odezwała się w końcu.- Jeśli teraz umrzesz to na nic mi się nie zdasz.

-Tak pani.-Powiedział nie odrywając wzroku od ziemi.

-Masz pozwolić się opatrzyć, a potem sprzątniesz trupy.-Dopiero wtedy zauważyłam walające się wszędzie ciała.

-Tak pani.-Przytaknął zielonowłosy.

Co tu się k*rwa odpi*erdala? Skąd tyle ciał?

-Ech. Benkei pomóż jej, bo sama sobie nie da rady.-Potrząsnęłam głową i ostrożnie przerzuciłam sobie rękę Kyoy przez ramię i powoli go podniosłam.

-Pi*rdol się suko.-Warknęłam odwracając się do niej tyłem.

Natychmiast przy mojej szyi pojawił się nóż. Młody chłopak może piętnastoletni groził mi nożem.

-Odszczekaj to psie lub giń.-Wysyczał przysuwając ostrze coraz bliżej.

I co teraz?-Zdążyłam pomyśleć zanim nuż wbił się w moją szyję.

Otworzyłam szeroko oczy i złapałam się za szyję próbując się jakoś ratować.

-Mary. Mary! Spokojnie. Oddychaj. Spokojnie.- Ines złapała mnie za ramiona i mocno ścisnęła.- Spokoooojnie. Cokolwiek widziałaś to tylko fikcja.

-Ona i i i Kyoya i krew i Drago i Wolf i ogień i i i K*RWA MAĆ!-Złapałam się za głowę i przyciągnęłam ją do kolan.

-Spokojnie.-Powiedziała Ines gładząc mnie po głowie.

Siedziałam tak dłuższą chwilę upewniając się, że żyje i żaden z psycholi na usługach Kelly mnie za zadźgał.

Co to w ogóle były za schizy? Ktoś mnie czymś zaćpał czy jednak lekarz nie żartował, gdy mówił, że popijanie leków piwem w końcu się na mnie zemści?

- Dobrze podsumujmy, co się stało.-Usłyszałam głos Ines.

-Wolałabym nie.-Powiedziałam nie odrywając twarzy od kolan.

-Z mojej strony niema, co podsumowywać zamknęłam oczy i zasnęłam.-Odezwała się Kelly. Pewnie moja psia psi spojrzała na nią jak na idiotkę po chwili usłyszałam- No, co? Z moim trybę życia potrafię zasnąć w każdych warunkach.

-Współczuje Ryudze.-Mruknęła Ines.

-Pani lider i zboczone żarty…i tak oto zniszczyłam kolejnego człowieka.

-Chwila.-Powiedziałam podnosząc głowę.-Ty spałaś?

-Tak. Masz z tym jakiś problem?- Ines spiorunowała niebieskowłosą wzrokiem.

-Coś ci się śniło?-Spytałam niepewnie nie wiedząc czy zaufać swoim przeczuciom czy może lepiej siedzieć cicho.

Kelly, gdy to usłyszała wytrzeszczyła oczy, a potem spojrzała w bok i mogłabym przysiądź, że się zarumieniła.

- A takie tam.-Powiedziała patrząc na wszystko, co w tym momencie niebyło mną.

- Maltretowałaś mi brata!!! Ja pi*rdole ty chory poj*bie jak trzeba mieć nasrane w mózgu, żeby marzyć o czymś takim!?

-Dla twojej pi*rdolonej wiadomości to był koszmar!!! Poza tym ty się mojej moralności nie czepiaj wlazłaś mi z butami do głowy!!!

-Ej!!! Uspokójcie się, bo nie ręczę za siebie!!!-Ines wrzasnęła tak głośno, że obydwie od razu umilkłyśmy. -Dobrze teraz na spokojnie.-Wypuściła powietrze z płuc zamykając przy tym oczy-Mary, co dokładnie widziałaś?- Spytała spoglądając na mnie miło.

-Jeśli mam być szczera to pamiętam tylko urywki.-Wyprostowałam nogi- Byłam w jakimś domu, który się palił...Chyba... Potem już w nim nie byłam. Pamiętam, że pobiegłam oglądać jakąś beybitwe i oberwałam z rykoszetu jakiegoś ataku i wtedy wywaliło mnie do jakiejś sali, albo hangaru nie jestem pewna. Ty tam byłaś-spojrzałam oskarżycielsko na Kelly-zrobiłaś coś Kyoy, a potem jeden z twoich ludzi mnie zabił.-Dziewczyna zbladła.

-Wlazłaś mi do głowy.- Powiedziała powoli jakby z niedowierzaniem.

-Czyli to prawda!?-Wrzasnęłam.-Ty popi*rdolona do szpiku kości zwyrodniała suko kazałaś rannemu sprzątać trupy!!!

-Nikt mu nie kazał ich robić!!!-Wrzasnęła w odpowiedzi Kelly.

-Orzesz ty...-Zamachałam się na niebieskowłosą, ale odchyliła się kopiąc mnie przy tym w bok.

-Ej! EJ! EJ!!! SPOKÓJ JASNE!!!-Krzyknęła Ines stając pomiędzy nami-Pragnę wam przypomnieć, że to była jakaś chora fantazja, a nie rzeczywistość, więc obydwie stulić dzioby i słuchać!-Wymieniłyśmy z Kelly wściekłe spojrzenia, po czym usiadłyśmy na swoich miejscach.-Dziękuje.-Powiedziała nasza liderka- Teraz nie krzyczymy, nie bijemy i nie jesteśmy złośliwe. Jasne?-Kiwnęłyśmy głowami.- Dobrze.-Dziewczyna potarła skronie- Kelly śniło ci się kiedyś coś podobnego?

-Po pierwsze to nie był sen tylko koszmar.

-Ta jasne.-Ines spiorunowała mnie wzrokiem.

-A po drugie tak śniło mi się coś podobnego.

-Zmieniło się coś?

-Tak. Wszystko po tym jak Mary wparowała i zaczęła swoją akcje ratunkową.

-Zawiedziona?-Spytałam masując bolący bok.

-Nie! Przecież powiedziałam, że to był koszmar!

-Kelly nie wrzeszcz.- Zwróciła jej uwagę Ines.-Wiem, że trudno jest ci mówić o sobie, ale ogarnij się to samo tyczy się ciebie Mary.

-Dobry wieczór. Jak tam medytacja?-Spytał Ryo wychodząc do ogrodu.

-To było ciekawe doświadczenie.- Powiedziała jasnowłosa dając nam jednocześnie do zrozumienia, że nie możemy powiedzieć, co tu się przed chwilą stało.

-Tak. Niema to jak drzemka w ogrodzie.-Kelly przeciągnęła się krzywiąc się lekko.- Trzeba to kiedyś powtórzyć.

Hagane zmarszczył krzaczaste brwi i powiedział:

-Jutro też, możecie medytować o ile będziecie miały siłę tu przyjść.-Coś mi mówi, że mamy przechlapane, ale to żaden problem.

Podniosłam Wolf ‘a i schowałam go do pudełka.

Problem to ja będę miała z rozgryzieniem tych schiz.

Rozdział 66 za nami. Matko to będzie miało więcej odcinków niż moda na sukces. Dobra mam dla was zadanie napiszcie w komentarzach wyzwania dla bohaterów ( i złoczyńców z) mojego bloga. Prosiłam już o to wcześniej  w komentarzach, ale nie każdy je czyta więc napiszcie tutaj.

Ryuga: Tak bardzo logiczne zdanie.

Ja: Daj spokój ciesz się, że w ogóle jestem w stanie pisać.

Ryuga: Fakt 15 stron sprawdzianu z biologi może wyczerpać.

Dobra nie przedłużając podsumowania dziewczyny shizują.....mocno.

To ja się z wami żegnam.

Do następnego posta.

Hania.